27 maart 1999

Vandaag 20 jaar geleden voelden Sang en ik het in ons hele lichaam en geest, de liefde was er en het gevoel werd steeds sterker.
20 jaar later staat het inderdaad geschreven in de wind en gedrukt in mijn hart, overal waar ik ga neem ik mijn ventje mee, want herinneringen die kunnen niet worden weggenomen, die blijven.
Laatst zei me nog iemand: "Je man is dood hoor..." Ja, als ik dat nog niet weet dan is er iets ernstig mis met mij. Zijn lichaam is er niet meer mijn ventje zit eerder "in the cloud" opgeslagen zoals ze dat vandaag zeggen. Omdat het vrij luchtig is om met een cloud fysiek contact te hebben mis ik dat dus echt wel, het innig samen zijn, samen één zijn. Juist daarom heb ik voor mezelf besloten dat het hele plaatje moet kloppen: ook het gevoel in de vingers en de tenen moet er zijn bij een nieuwe relatie. Daarbij komt respect voor de wolk van beide kanten. Sommigen noemen het kritisch, onrealistisch, ach het past voor mij, dat is het belangrijkste!
Ik heb het gevoel dat "Mijn Cloud" me de laatste 5 en een half jaar op alle andere gebieden steunt, het opvoeden van de kinderen, maken van beslissingen... Hij is zelfs een klankbord voor als ik eigenlijk het liefste gewoon de wereld even in de afvoerpijp zou willen vegen. Op gebied van een "nieuwe relatie" heeft Sang advies gegeven op zijn sterfbed als een heer: "Ik wil graag dat je terug gelukkig wordt, Nadia!" Op alle andere "Maren..." van mij repliceerde Sang steeds hetzelfde bovenstaande antwoord. Na 20 jaar huwelijk (waarvan dus nu bijna 6 jaar als weduwe) besef ik dat dit het liefste antwoord is wat Sang kon geven. 20 jaar geleden hebben we gedanst op een dansvloer verlicht door fakkels die vastgehouden werden door onze vrienden:" I feel it in my fingers, I feel it in my toes Love is al around me. And so the feeling grows It's written on the wind, It's everywhere I go. So if you really love me Come on and let it show" Wat een geluk heb ik gehad om jouw vrouw te mogen zijn mijn lieve Sang. Die leukemie was gewoon een slecht lotje uit de loterij "een ongelukje."
Lieve Sang ik ben gelukkig, ik heb er mijn monoloog over geschreven:" Liefde is een ongelukje..."
Wie over dit laatste nog niets heeft gehoord, ach... geduld is een goede zaak, dat komt heus nog wel!