DE OCHTENDSTOND

Het was klokslag 8 uur toen de deurbel rinkelde, ik keek nog even in de spiegel en streek enkele weerbarstige haren plat. Mijn held was keurig op tijd, daar hou ik van. Pauline, die nog thuis was werd met een glimlach begroet, dochterlief was in haar nopjes.
Finn, zo heet mijn bink, had thuis al een kleinigheidje gegeten dus we konden direct overgaan naar het knuffelen. Wees gerust, er wordt geen grensoverschrijdend gedrag beschreven. We hadden beiden de slimste mens van gisteren gemist op televisie, daarom besloten we om de aflevering deze morgen in te halen. Het was zalig hoe hij in mijn armen lag te soezen. Van al dat knuffelen kregen we reuze honger, we hebben gebruncht, of liever Finn heeft wat zuivel gegeten, hij is helemaal bio, een groene jongen die weet wat hij wil als hij honger heeft! Een goede vriendin stuurde me, een voorzichtig, berichtje of de lunchafspraak van deze middag nog doorging. Dat was helemaal geen probleem voor Finn, hij is heel sociaal en vriendelijk, het was bovendien alweer veel te lang geleden dat de vriendin en ik hadden bijgepraat.
Mijn lieve schat is, sinds september 2017, een nieuwe wereldburger! Hij heeft elke dag wel een verdrietje maar meestal dolle pret, dat zie je aan zijn duimpje op de foto. Hij is de enige man die in mijn armen mag dromen en bij al wat hij vindt gelooft in het wonder van morgen.

Liefs,

Nadia en Finn